Zagraniczne podróże z psem lub kotem

Żeby zabrać czworonoga ze sobą w zagraniczną podróż, trzeba dopełnić szeregu formalności i trzymać się wytyczonych zasad. Te są różne w zależności od kraju, do którego chcemy pojechać. Dziś wyjaśnimy zasady podróżowania z psem i kotem z Polski do krajów Unii Europejskiej.

Chip lub tatuaż

Każde zwierzę musi mieć wszczepiony transponder, czyli chip lub posiadać czytelny tatuaż – ten był metodą rejestracji stosowaną przed lipcem 2011 roku. Obecnie rejestracji dokonuje się z pomocą mikrochipa, który jest wszczepiany pod skórę zwierzakowi w gabinecie weterynaryjnym.

Chip wszczepiany jest zwykle na szyi lub na karku zwierzęcia. Nie jest dla niego w żaden sposób dokuczliwy i nie stanowi żadnego ryzyka zdrowotnego. Do znakowania zwierząt z wykorzystaniem chipa zachęcamy również opiekunów zwierząt, które nie podróżują. To bowiem szybka i skuteczna metoda zlokalizowania czworonoga w przypadku jego ucieczki czy zagubienia.

Szczepienia

Każde podróżujące na terenie UE zwierzę musi posiadać aktualne szczepienia przeciwko wściekliźnie. Co istotne, data wyszczepienia przeciwko wściekliźnie nie może poprzedzać daty, kiedy został wszczepiony chip. Jeśli zwierzak jest szczególnie młody i ma mniej, niż 12 tygodni, po wykonaniu pierwszego szczepienia należy odczekać minimum 21 dni przed wyruszeniem w podróż. Jeśli szczepienia dotyczą dawek przypominających, to ważność szczepienia obowiązuje od dnia jego wykonania.

Od opisanych sytuacji przewiduje się wyjątki, jeśli zwierzę nie osiągnęło 12 tygodni i – co za tym idzie – nie mogło jeszcze zostać zaszczepione w związku z młodym wiekiem, a właściciel podpisze oświadczenie, iż zwierzę nie miało kontaktu ze zwierzętami podatnymi na wściekliznę. Drugim wyjątkiem jest sytuacja, kiedy szczenię lub kocię jest przewożone wraz ze swoją matką, która posiada aktualne i ważne szczepienia przeciwko wściekliźnie.

Paszport dla zwierząt

Wcale nie inaczej, niż w przypadku ludzi, podróżujące zwierzęta również muszą posiadać aktualny dokument. Podstawowym dokumentem podróży jest paszport dla zwierząt. Wystawia go lekarz weterynarii. Znajdują się w nim wszystkie potrzebne informacje:

• dane dotyczące mikrochipa (data jego umieszczenia oraz jego lokalizacja na ciele zwierzęcia),
• dane dotyczące zwierzęcia – imię, rasa, gatunek, płeć, umaszczenie oraz data urodzenia,
• dane opiekuna prawnego,
• dane lekarza weterynarii, który wystawił lub zaktualizował paszport,
• informacje na temat szczepienia przeciwko wściekliźnie – daty szczepień, daty badań krwi na poziom przeciwciał przeciwko wściekliźnie,
• szczegółowe informacje zdrowotne, określające stan zdrowia czworonoga.

Jak otrzymać paszport dla psa lub kota?

W pierwszej kolejności należy znaleźć gabinet weterynaryjny, w którym lekarze są upoważnieni do wystawiania/aktualizacji paszportów. Następnie weterynarz sprawdzi czy zwierzę jest prawidłowo oznakowane lub wszczepi mikrochip – jeśli pupil jeszcze go nie posiada. Lekarz upewni się również, jak wygląda sytuacja w związku ze szczepieniami przeciwko wściekliźnie i uzupełni ewentualne brakujące dawki. Wszystkie informacje na ten temat, wraz z danymi zwierzęcia oraz właściciela zostaną wpisane w paszport.

W sytuacji, kiedy zwierzakowi podczas podróży zagranicznej towarzyszy ktoś inny, niż opiekun wpisany w paszport, potrzebne będzie również upoważnienie. Co istotne, opisane wyżej zasady dotyczą przewozu zwierząt w liczbie do pięciu sztuk.

Dodatkowe obostrzenia

Przed każdą podróżą zagraniczną ze zwierzakiem należy upewnić się, jak wyglądają szczegółowe regulacje w konkretnych krajach – poszczególne kraje członkowskie Unii Europejskiej mają bowiem własne przepisy i mogą wymagać spełnienia kryteriów dodatkowych.

• W Irlandii, Finlandii czy na Malcie, wymagana jest dodatkowo profilaktyka przeciwpasożytnicza w kierunku tasiemców – środek odrobaczający powinien być podany zwierzęciu w przedziale czasowym nie przekraczającym 120 godzin, ale nie krótszym niż 24 godziny przed datą podróży.
• Rasy psów, uważane za groźne – np. pitbull, nie zostaną wpuszczone na terytorium niektórych państw UE.
• W niektórych krajach nie dopuszcza się również wwozu zwierząt bezpańskich (bezdomnych, ze schroniska, etc.).